door een miscommunicatie op mijn werk kon ik ook mee om fiona weg te brengen.
fiona was erg vrolijk en om iets over negen uur vertrokken wij met reserve kleren, ontdooide melk, bevroren melk als reserve en natuurlijk fiona. we waren de eerste en lieten fiona spelen op de grond. even later kwamen er andere kindertjes binnen. twee meisje van 10 maanden en een jongetje van 13 maanden. fiona vond de andere kinderen erg leuk om naar te kijken.
fiona liet zich meteen van haar beste kant zien. druk doende liet ze zien dat ze op handen en knieen kan staan in een poging te kruipen. ze liet ook haar borst crowl zien.
ondanks dat fiona nog geen fruit eet (pas volgende week) mocht ze wel mee aan tafel zitten. ze vond het prachtig om met de 'grote' kinderen aan tafel te mogen zitten. na een tijdje zakte ze wel onderuit, ze kan nog niet echt zitten en moet dus nog maar even wachten.
met spanning keken we natuurlijk uit naar het slaap moment. het jongetje mocht de spits afbijten. na een paar minuten huilen was die al snel vertrokken. de meisjes waren niet zo makkelijk. de ene heeft wat gehuild en is toen maar uit bed gegaan. de andere leek voorlopig niet eens moe dus die is blijven spelen.
fiona werd op onze manier ingebakerd en brulde het uit. ze was, zoals altijd, erg kwaad en wilde helemaal niet gaan slapen. de leidster liep geduldig met fiona op haar arm en gaf herhaaldelijk de speen. na een paar minuten werd fiona rustig en na nog een paar minuten lag ze op bed. erg zielig dat ze zo moest huilen maar het viel mee.
tja en toen was het tijd om haar achter te laten. met een raar gevoel in de onderbuik liep ik naar huis. over een paar minuten mag ik haar weer ophalen