We merkten dat ze steeds langere stukken kon lopen. Ook zagen we dat ze leerde haar houding te corrigeren tijdens het lopen; wanneer ze naar links overhelde kon ze weer rechtop komen en verder lopen. Ook ging ze af en toe even stil staan en weer verder lopen.
Met kerst zagen we voor het eerst dat Fiona ergens naar toe liep uit haar zelf. Ze werd dus niet geroepen en aangemoedigd door ons en ook niet opgevangen. Ze begon voorzichtig met 2 stapjes en al snel kon ze echt een meter of 10 lopen. Ze valt dan nog vaak en wankelt heen en weer bij het lopen. Haar armen houdt ze recht vooruit.
Ineens loopt ze ook weer heel veel met de loopkar en nu kan ze ineens, zo lijkt het, bochten maken en achteruit met de loopkar!
Ze kan nog niet zelf gaan staan maar trekt zich altijd terwijl ze ergens steunt.
Elke dag gaat het lopen weer beter en nu, half januari, zien we Fiona eigenlijk nauwelijks meer kruipen. Ze heeft ook allang geen steuntje meer nodig om overeind te komen. Vanuit zit zet ze haar handen op de grond, gooit haar billen de lucht in en staat dan op handen en voeten. Dan komt ze rustig overeind en staat rechtop. Even zoekt ze de balans en dan loopt ze weg.
Ze vindt het zelf schitterend om te lopen. Wat ook leuk is, is dat ze nu iets kan optillen en dragen en dat doet ze vaak. Speelgoedjes maar ook de bal raapt ze op van de grond. De bal is wel moeilijk want die is best groot. Als ze dan overeind komt met die bal, groter dan haar hoofd en ze kan niet eens met haar armen er helemaal omheen, hoor je haar steunen en dan is ze apetrots als ze staat en de bal weg kan gooien.