Fiona was altijd een moeilijke slaapster, tenminste dat vonden wij. Janneke vond het naar bed brengen nooit zo leuk om te doen dus heb ik het voornamelijk gedaan. Het liefst had ik natuurlijk dat Fiona naar bed ging, een kusje krijgt en dan lekker gaat slapen. En dit is nu eindelijk bereikt! En zo is opvoeden echt leuk.

Wat ik lastig vond, is Fiona wel het gevoel te geven dat wij voor haar klaar stonden en voor haar zorgen, maar dat ze toch leerde zelfstandig te gaan slapen.

Eerst sliep ze alleen maar als we met Fiona gingen lopen of wiegen. En dan voorzichtig overleggen naar haar eigen bed. We hebben ook tijdenlang met Fiona op de skippybal gezetten, dan konden we makkelijk wiebelen. Ze heeft ook een tijdje aan de pink gesabbeld bij het inslapen maar dat vond ik erg onprettig. Omdat als ze eenmaal sliep je die pink niet meer terug kreeg!
Langzaamaan ben ik het wiebelen gaan afbouwen. Soms even stoppen en dan na een paar tellen weer beginnen. En dan het stoppen steeds langer net zo lang tot het niet meer nodig was.
Fiona viel toen in slaap bij mij op de bank. Dat scheelde al een hoop want wiebelen op zo'n bal is ook niet alles. Soms viel ik zelf ook even in slaap zodat ik na een half uur helemaal fris beneden kwam.
Om haar te leren zelf in slaap te laten vallen, legde ik haar steeds eerder in haar eigen bedje tot ze uiteindelijk meteen in haar bed lag.
Ze lag nu wel meteen in bed, maar ik moest dan wel een hand bij haar houden op haar hoofd of ruggetje (Fiona slaapt altijd op haar buik). Ook dat werd langzaam afgebouwd zodat ik alleen in de buurt moest zijn.
Toen ik bij het voeteneinde ging zitten ipv naast haar, is ze wel een paar keer flink boos geweest. Toen eenmaal begreep dat ik er nog wel was, al zag ze me niet, ging ze toch maar slapen. Later ben ik op het stoeltje gaan zitten.
Maar op een gegeven moment werd Fiona hier erg dwingend in. Als ik dan even ging staan, dan ging ze in haar bed staan, en wijzend naar de stoel riep ze: 'titten, TITTEN!'.
Omdat ze inmiddels wat ouder is geworden en ze nu weet dat ik er nog wel ben ook al ziet ze me niet, vond ik het tijd voor de 5 minuten regel. Na het in bed leggen ga je de kamer uit en vervolgens kom je elke 5 minuten langs, legt haar weer lekker in bed of stopt haar even in, en gaat dan weer de kamer uit.
Ik begon met om de 2 minuten en ze vond het maar niets. De tweede dag ging het al beter en nu een paar dagen later, kom ik nog maar om de 5 minuten en na de 3de keer terugkomen slaapt ze al.
Ze huilt nu ook niet meer bij het inslapen en slaapt dus veel rustiger en lekkerder in. Ze weet ook dat ik zo nu en dan wel terugkom, en hoeft dus ook niet angstig naar mij te kijken of ik er nog wel ben. Ook een groot voordeel is wanneer ze 's nachts wakker wordt, ze niet meteen gaat huilen want ik zal vast wel weer een keer langs komen. En als ze huilt, hoef ik haar alleen maar neer te leggen en kan ik weer gaan slapen.

Dus al met al een leuk traject; vooral achter af natuurlijk.

Nog een slaap anekdote:
Een paar weken terug legde ik Fiona wat te snel in bed. Ze was in de auto in slaap gevallen dus ik wilde haar snel overleggen. Ze kreeg een flesje en met fles en al legde ik haar in bed. Vaak drinkt ze de fles op schoot op en dus werd ze erg boos.
Ze was zo kwaad dat ze de fles niet meer wilde en tegen de rand van het bed trapte. Ze ging staan en weer liggen en draaien en schreeuwen.
Ik heb het een tijdje aan gekeken maar ze werd niet rustiger, nu heb ik haar nooit uit bed gehaald nadat ze er eenmaal in lag dus ik probeerde haar in haar bed een beetje te kalmeren maar dat lukte niet. Dus toen maar even de fles meegenomen en weggegaan. Na even wachten ben ik opnieuw binnengekomen en heb ik de fles geven. Nu wilde ze wel, ze dronk de fles leeg en werd rustiger. Na een half uur kwaad zijn, kon ze nu eindelijk slapen.

En dan nog eentje:
Gisteren speelde Fiona in de tuin. Ze heeft een vierkant stuk plastic met opgeblazen rand met daarin een matrasje. Op eens roept ze: 'noe, noe, noe, noe' en ze ging op haar buik liggen. Riep toen, 'tut tut' (pop) en haalde haar pop. Ze ging liggen om te slapen! Ze had nog niet gegeten dus we hebben snel nog een boterham gegeven en toen mocht ze slapen. Ze liep weer naar buiten met haar pop en heeft daar bijna 2 uur heerlijk geslapen. Dat was erg gezellig en lief en ook handig want we moesten net de ramen van fiona d'r kamer verven.