Laatst pakte ze de schaar weer en wilde knippen. Ze steekt haar duim en middelvinger door de ringetjes want dan kan ze de schaar net iets verder open doen, haar handjes zijn nog wat aan de kleine kant en het puntje van de schaar is bot. Zo kan ze toch met het (relatief) scherpe deel knippen.
Ze vindt het heel moeilijk en met uiterste concentratie is ze bezig: haar mond gaat open en haar tong naar buiten. Helemaal ingespannen beweegt ook haar andere hand mee met de knipbeweging. Ik houd het papier vast voor haar zodat ze haaks op het papier knipt, en het gaat harstikke goed!
Ze is er zelf ook heel trots op. Na elke knip legt ze de schaar weg om te scheuren. Dan wordt het volgende stuk papier ingeknipt en weer gescheurd.