Zondagmiddag vertrokken we en toen zwaaide ze ons vrolijk uit. Die ochtend hadden we uitgelegd dat we naar een hotel gingen en dat opa en Inigo bij haar in de yourt zouden komen slapen en eten en spelen. Ook zou ze gewoon naar de creche gaan. Ze vond het prima.

We hebben een paar keer met Cok en Inigo gebeld en Fiona had het goed naar haar zin. Het avondritueel van in bad en naar bed dat deed Cok. Inslapen ging hartstikke goed. Omdat er ook gasten waren, heeft Fiona elke avond in de eetzaal gegeten en dat vindt ze erg leuk.
In de ochtend deed Inigo alles en wanneer het niet precies zo ging zoals gewend, dan vertelde Fiona wel hoe het moest. Elke dag ging ze naar de creche en dat vindt ze heel erg leuk.
Dinsdagmiddag kwam Inigo haar uit de creche halen en toen was Fiona heel verdrietig en aan het huilen. Ze wilde graag dat mama haar was komen halen.
Woensdagavond hebben wij met Fiona gebeld. Ze zat met opperste inspanning aan de telefoon en bleef maar herhalen dat we in een hotel waren, en dat ze ons morgen zou komen ophalen. Het was erg leuk om haar te bellen. Het is duidelijk dat ze niet thuis maar wel aan de telefoon erg moeilijk te bevatten vindt.

Donderdagochtend kwamen we met de trein aan in Ventimiglia en Fiona zou ons komen halen met Cok en Inigo. Helaas hadden we een uur vertraging dus moest Fiona nog langer wachten maar dat ging erg goed. Toen we uitstapten, zagen we ze al staan en riep ik Fiona.
Een heel mooi moment dat ze ons zag staan en naar ons toe rende. Daarna natuurlijk uitgebreid geknuffeld en ze wilde natuurlijk gedragen worden. Ze was zo blij dat we er weer waren en wij waren ook heel blij haar weer te zien!