Samen met Fiona heb ik een cadeautje gekocht voor Michela, ze vond het erg gezellig om samen te winkelen en ze was ontzettend lief. Ze heeft heel goed geluisterd en goed gekeken ipv alles gepakt. Toen we gekozen hadden voor een poppenserviesje in een rugtasje, heeft ze daarmee gespeeld in de winkel terwijl ik nog verder rond keek.
Zondagmiddag na het slaapje heeft ze een mooie jurk gekozen en haarspeldjes. Ze had zelf bedacht dat ze een ballon mee wilde naar het "beestje" zoals ze dat zelf zegt. Dat vond ik een goed idee.

Het feestje werd gevierd de tuin van het buurthuis. Het zag er gezellig uit, er waren totaal wel 20 kinderen en nog eens 25 volwassenen. Er was lekkere taart en veel chips maar niets te spelen. Michela kreeg allemaal prachtige cadeautjes maar legde alles veilig weg in haar wandelwagen. Ze wilde niet dat de andere kinderen met haar nieuwe speelgoed speelden. Logisch voor een driejarige maar wel heel moeilijk te begrijpen voor de andere kinderen. Twee kinderen hadden eigen speelgoed meegenomen en die wilde ook niet delen in deze schaarste.
Er werd dus heel erg veel geruzied. Wanneer Michela een volgend cadeau aan het uitpakken was, pakten de andere kinderen een mooi stuk speelgoed uit haar wagen. Vervolgens werd Michela razend en ging alles weer verzamelen en opruimen. Dan dropen de andere kinderen weer sip of huilend af.

Fiona heeft een poos bij mij gezeten om te wennen aan de drukte en al die vreemde kinderen. Toen ze wat ging drinken, liet ze even haar ballon los. Deze waaide een stuk weg en een ander meisje, Lavinia van de creche, pakte hem meteen. Fiona wilde natuurlijk haar ballon terug maar volgens de moeder van Lavinia moest Fiona even wachten tot Lavinia klaar was met spelen. Helaas duurde dat wel een uur, en moeder wilde echt de ballon niet teruggeven, ook niet als ik het vroeg.
Gelukkig werden alle ballonnen van het plafond geknipt en had iedereen een ballon. Maar Fiona wilde natuurlijk haar eigen ballon met touwtje en lusje om vast te houden. Na nog een paar flinke ruzies tussen Fiona en Michela, ze geven allebei niet toe, zijn we naar huis gegaan.

Ik vond het erg gezellig met de andere moeders van de creche maar Fiona viel van ruzie in teleurstelling in frustratie, echt heel zielig. Ze begreep er niets van dat ze nergens mee kon spelen.