Ah, zeg ik, voor wie dan?
Voor mama, antwoordt Fiona.
En waar is het dan? vraag ik.
Vertopt! Roept Fiona blij uit.

Vervolgens mag ik van Tibor er niets meer over zeggen want hij heeft haar heel goed geinstrueerd dat ze niets mag zeggen, dat doet ze toch. En straks verklapt ze nog wat het is.

Maar joehoe, ik ben blij! De komende jaren weet ik via deze manier van tevoren al of er een cadeau is gekocht of niet :-)