We hebben het maar even zo gelaten.
Gisteren was de intocht van Sinterklaas op tv en die hebben we natuurlijk gekeken. Ze heeft bijna het hele uur naar de tv gekeken en vond het heel erg leuk om te zien. We werden voortdurend enthousiast gewezen op piet, het paard, de vlaggen, de boot, de helikopter en toen ook op de sint.
Ze vond het erg leuk om te zien.

Vandaag was de intocht in Amsterdam. We besloten om s middags te gaan, naar de optocht door de stad. Aan het eind van de ochtend had ze er veel zin in maar vertelde wel voordurend dat sint niet bij ons thuis mocht komen.
Onderweg was ze in slaap gevallen en toen we op het Muntplein waren, maakten we haar wakker. De optocht kwam er net aan en er was een Pietenorkest waarbij een piet op een grote trom sloeg. Ze werd vrolijk wakker en haar eerste woorden waren: oh, ik ben helemaal niet bang voor die trommel hoor.
Bij Tibor op de arm keek ze naar de optocht. Eerst kwamen er veel muziekpieten langs. Het was een vrolijk gebeuren met dansende pieten en Fiona keek aandachtig toe.
Toen kwamen de eerste pepernootpieten en bij het eerste handje pepernoten draaide ze direct weg. Maar toen ze de pepernoten zag, werd ze helemaal vrolijk. Helemaal blij snoepte ze een pepernoot op en de rest stopte we in haar wanten (ze heeft geen jaszakken). Dat vond ze wel erg leuk en daarna werden pepernootpieten dus ook leuk.

Even later was er wat meer plek en stonden we vooraan bij de hekken. Fiona zat op een hek te kijken naar alles wat voorbij kwam.
Image

Er kwam een grote aanhanger met een (nep)olifant voorbij, heel veel pieten met snoep, muziekpieten, fietspieten, vlaggetjespieten, rolschaatspieten, een aanhanger met pepernotenkanon, een auto met pepernotenmachine. Fiona keek en wees alles enthousiast aan.
Als laatste kwam de Sint zigzaggend langs de hekken op zijn witte paard voorbij gelopen. En ze was helemaal niet bang! Ze zwaaide naar hem.

Toen was de optocht voorbij en gingen we koffie drinken. Fiona stalde al haar pepernoten uit op het tafeltje. We vonden ze echt overal: in de wanten, in de kapuchon, in onze zakken, in Tibors hoed, in haar jurk, in haar hemd (!). Gelukkig vond ze het ene zuurtje wat ze had gekregen en die stak ze in haar mond terwijl ze verzuchtte: wat een dag!

En ze wilde ook wel even op de foto met haar gevonden pietenmuts:
Image Image