In de ochtend vertrekken we kwart over acht en dan rijden we midden in de basisschoolspits. Veel tegenliggers dus en veel auto's. Fiona doet het goed maar ze vindt het wel erg eng. Af en toe fietst ze liever een stuk op de stoep dan op de weg naast me of voor me.
Ook randjes op en af, bijvoorbeeld bij de brug, vindt ze eng omdat ze daar wel eens is gevallen. Randjes doet ze dus lopend of tergend langzaam.
Het fietspad vindt ze erg leuk want dat is lekker glad. Bovendien voelt ze zich erg groot dat ze nu op het fietspad mag, dat mocht met haar driewieler niet van mij. Het stuk fietspad op de tweede brug is wel heel erg druk met tegenliggers en aangezien het wel gevaarlijk werd met kinderen die haar ook pas laat zagen of bakfietsen die eigenlijk niet wilden uitwijken voor haar, moet ze daar nu op de stoep fietsen. Na een aantal dagen strijd heeft ze opgegeven en fietst ze netjes het afgesproken stuk op de stoep.
Laatst wilden we net de eerste brug opfietsen en toen kwam er een bezemauto van de brug af. Fiona was helemaal enthousiast en keek hem na. Toen wij op de brug fietsten, kwam de bezemauto er weer aan om nu dus de andere kant te vegen, onze kant. Fiona stapte af voor het randje en zag dat de bezemauto eraan kwam. Helemaal in paniek wilde ze wegrennen maar ze wilde ook haar fiets niet achterlaten. Dus vliegensvlug sjorde ze haar fiets de hoge stoep op. De bezemauto reed direct vlak langs haar en toen barstte ze in tranen uit. Ze vond het doodeng en heeft de rest van de tocht op de stoep gefietst.
Dapper als ze is, wilde ze de volgende dag wel weer op de fiets naar de creche.
Oversteken vindt ze ook erg eng. Bij het groene stoplicht moet ze fietsen, dat weet ze. Maar als ze dan kijkt en ziet auto's staan wachten, dan wil ze niet meer. De auto's moeten dan eerst want ze is bang dat wanneer ze halverwege het oversteken is, de auto's toch gaan rijden en op haar botsen. Wachten tot er geen auto's meer zijn is geen optie dus ze moet toch oversteken van mij. Het gaat meestal goed. Laatst durfde ze echt niet over te steken met groen want er stond een hele grote zandauto te wachten. Logisch dat ze daar niet voor langs durfde. Toen wij rood hadden en de zandauto voorbij reed, klapte de klep van de bak heel hard en schrok ze enorm. Helemaal in paniek vloog ze in mijn armen.
Terug naar huis fietsen is een stuk minder eng omdat er dan geen spits is met fietsende schoolkinderen en auto's.
Hier zit ze aan het ontbijt, op een crechedag, of eigenlijk werkdag zoals ze het noemt. Fiona gaat naar haar werk.