Tot een paar weken geleden hing hij een beetje op je schoot. Ook was het zo dat hij wel zijn hoofd ophield maar dat hij al snel moe werd en dan viel zijn hoofd telkens naar voren. Of hij was zo moe dat hij gewoon met zijn kin op zijn borst steunde en dan een beetje vanonder zijn wenkbrauwen doorgluurde.
Nu zit hij vanuit zichzelf een stuk rechterop. Zijn hoofd houdt hij goed op en valt eigenlijk niet meer naar voren. Hij kan ook zelf zich wat meer oprichten als hij naar zijn smaak teveel achterover hangt. Hij kan zich beter bewegen met het bovenste deel van zijn romp.
Wanneer ik hem in de wipper leg, houdt hij vaak ook nog een tijdje zijn hoofd op voor hij die neerlegt.
Hier zit hij op de bank, als een echt ventje: