Het is even wennen, het eten van de lepel, maar het gaat steeds beter. Luca duwt de lepel en het eten niet meer uit zijn mond met zijn tong. Sinds het weekend doet hij ook echt zijn mond open voor een hapje. Het is wel timen want zijn mond gaat meestal maar even open en dan is het belangrijk snel en secuur de hap naar binnen te schuiven. Voor je het weet klapt zijn mond weer dicht en zit de lepel nog tussen zijn lippen, dan zit alle groentepap dus op zijn lippen en neus.

Image Image

Het is erg gezellig zo samen aan tafel en Luca vindt het ook leuk. Meestal eet hij eerst en als wij eten, knabbelt hij aan een cracotte.