De littekentjes van de waterpokken zijn aan het wegtrekken. Op zijn buik en rug zijn er nog veel rode vlekjes. Maar op zijn gezicht zie je er eigenlijk niets meer van.

Hij heeft nu (al een poosje) onder en boven elk vier tanden en twee kiezen. De hoektanden zijn nog niet door. Tandenpoetsen was altijd een groot drama. Daarom houd ik Luca in de houdgreep met een arm achter mijn arm, een arm vast, zijn hoofd tegen mijn borst geklemd en zijn beentjes tussen mijn benen. Na het eerste poetsje begint hij al hard te huilen en te worstelen. Ook sproeit hij tandpastaschuim in het rondte dus zie ik er vaak niet meer netjes uit voor mijn werk maar besmeurd met witte vlekjes op mijn linkerschouder.
Maar sinds een week lijkt hij zich iets minder te gaan verzetten. Mooi is dat!

Schoenen draagt hij nu maat 21 en die zitten hem goed, hij loopt er ook goed op. Hij is erg trots op zijn schoenen. Als we aanstalten maken om naar buiten te gaan, komt hij met zijn schoenen aanzetten. Als we thuis komen, komt hij braaf even bij me zitten om ze weer uit te trekken en slofjes aan te doen.