De heenreis duurde 10 uur en Fiona vond het hartstikke leuk. Ze heeft heel lief gespeeld in de trein en op schoot gezeten. In de trein zijn kinderen tot 5 jaar gratis en dus hadden we voor haar geen stoel gekocht. De halve reis moest ze op schoot en de andere helft kon ze lekker ergens alleen zitten.
In Marseille hadden we een hotel in de oude stadswijk waar veel migranten uit noord afrika woonden. Fiona vond het hotel ook heel erg leuk en ging daar direct ook netjes op de po plassen! Ze is daar ook in een groot bed gaan slapen, voor het eerst, en dat ging erg goed!
We hebben veel door de stad gewandeld en lekker in de zon op terrasjes gezeten, koffie gedronken en lekker gegeten.
Ze is een toren met wenteltrappen ingeklommen, bijna helemaal naar boven toe (150 treden ofzo):
Het fijne was dat Fiona heel makkelijk pas aan het eind van de dag ging slapen en zo dus s avonds een stuk langer wakker en gezellig was en we fijn uit eten konden.
s Avonds keek Tibor snooker op tv in het hotel. Toen we een paar dagen later in het Palazzo ook snooker keken, zei Fiona: hee die balletjes hebben we in ons hotel ook!
Na drie nachten zijn we verder gereisd naar het Palazzo waar we een week in ons oude huis hebben gelogeerd. Het was heel leuk om weer even terug te zijn. En het was ook bijzonder om te zien hoe Fiona eigenlijk alles nog wist toen ze het weer zag. Ze werd helemaal enthousiast in ons oude huis! Ze vond het wel heel erg jammer dat de yourt er niet meer was, die lag opgerold in het hotel.
We hebben bekende dorpjes opgezocht, aan het strand gelegen in de warme zon, lekker pizza gegeten en natuurlijk pasta:
We hebben twee keer kindercarnaval gevierd. Dat is erg leuk, want alle kinderen zijn verkleed in een prachtig pak! Alle kinderen gooien met confetti en spuiten met spuitbusjes lange slierten in het rond. We hadden ook een spuitbus gekocht voor Fiona maar ze had net nog te kleine vingers om het zelf in te drukken. Ze vond het spul prachtig dus wij spoten voor haar en dan ging ze alle sliertjes verzamelen en oprollen tot een bal.
Fiona bleek ook nog het italiaans te verstaan! Al na een dag begon ze weer wat woordjes italiaans te spreken. Echter in gesprek met italianen was ze weer heel verlegen.
We hebben haar vorige creche (asilo nido) opgezocht en de juffen waren erg blij om haar weer te zien. Er waren nog maar weinig speelvriendjes van toen; in het jaar dat je 3 jaar wordt mag je al naar school dus op 2 na waren alle vriendjes al naar school toe.
Haar goede vriend Nino was een week uit logeren in zuid Italie dus die zagen we helaas niet. Wel zijn we bij Virginia en haar moeder geweest. Daar ging Fiona drie dagen per week heen in augustus, toen de creche dicht was. Ze was heel verlegen maar vond het ook superleuk.
En eigenlijk kon Fiona zich altijd wel vermaken, ook al was ze heel vaak met ons en zonder andere kinderen. Hier was ze lekker gaan tekenen en bij gebrek aan een kleine stoel, zo gaan zitten:
Terug duurde de reis langer omdat we nu vanuit Castelvittorio kwamen, in totaal 15,5 uur. Er was een kabelbreuk al na Nice dus we boften: we werden omgeboekt via parijs en zaten nu de hele reis 1e klas! Tot parijs zaten we naast het bagagerek en daar heeft Fiona heerlijk gespeeld en languit liggen slapen. Later kon ze fijn dvd-tjes kijken want er waren zelfs stopcontacten.
