Wanneer Fiona op mijn bed wordt gelegd, kom ik er daarna naast liggen zodat ze kan drinken. Als ze al op bed ligt, begint ze al breed te lachen en van plezier met haar armen te zwaaien.
Haar hoofd draait ze vast in de richting waar ik ga liggen. Als ik lig, rol ik haar op haar zij zodat ze er goed bijkan. Grappig is dan dat ze nog wat traag is in haar reactie: ze houdt haar hoofd opzij tijdens het rollen zodat ze dus met haar mond op de matras eindigt. Ze moet dan haar hoofd weer terug draaien zodat ze recht vooruit kijkt en kan gaan drinken.

Ook herkent ze de badkamer al, daar gaat ze lekker in bad. Ook daarvan wordt ze blij.
Minder blij wordt ze van een donkere slaapkamer. Wanneer dan ook nog het bedtijd-muziekje aangaat, weet ze het al: ze gaat slapen. En dat vindt ze niet zo leuk want ze wil graag spelen en rondkijken. Protest van Fiona volgt al snel met trappelen en huilen. Heel soms kan ze ook erg nors kijken en daar moeten wij dan weer om lachen.