Ze gaat altijd op dinsdag en woensdag naar de blauwe groep voor kinderen van 0 tot 2 jaar. Haar vaste leidsters zijn Sherida en Bianca.
In het begin moest Fiona erg wennen op de groep. Ze huilde veel, wilde de hele tijd op schoot, wilde niet drinken uit de fles en nauwelijks slapen. Na onze vakantie in augustus is ze een aantal dagen slechts een paar uur gegaan en ben ik een paar keer extra mee geweest zodat ze goed kon wennen. Langzaam begon ze te wennen. We geven nu altijd de wagen mee zodat ze daar in kan slapen. Het inslapen gaat nu erg goed. Als ze op het eind van de dag moe is, zit ze vaak in de wagen op de groep met wat speelgoed, het geeft haar echt rust om in haar eigen wagen te zitten. Bij het buiten spelen zit Fiona ook in haar wagen en kan ze alles goed zien.
Ze kent de leidsters nu ook goed, ze vindt ze erg aardig en Sherida en Bianca zijn ook dol op haar. Wanneer een van hen van de groep gaat, staat Fiona niet meer voor de deur te huilen, ze speelt lekker door. Ook gaat Fiona nu haar eigen gang op de groep en wil ze niet meer de hele tijd dat een van de leidsters bij haar op de grond speelt. Af en toe komt er een invaller en sinds een week of twee heeft Fiona daar ook geen moeite meer mee. Toen ze net gewend was aan haar eigen leidsters, wilde ze niets weten van een invaller en had ze vaak een slechte dag met veel huilen. Nu is ze zo vertrouwd op de groep dat ze helemaal geen last meer heeft van een onbekende leidster en ze zich gewoon laat oppakken, troosten en met ze wil spelen.

Wanneer ik haar breng s morgens wil ze eerst bij mij op schoot zitten. Maar na een poosje komt ze los en kruipt ze van me af om te gaan spelen. Zo leuk om te zien dat ze zich daar echt op haar gemak voelt en zich vermaakt met de andere kinderen en het speelgoed.
Wanneer ik wegga, gaat ze nog wel altijd huilen maar dat duurt maar kort.

Het eerste of laatste uur van de dag gaan de verschillende groepen van de creche vaak samen en dan kan Fiona spelen met kinderen die we uit de straat kennen maar op de andere groep zitten.
Als we haar komen halen, is ze enorm blij om ons te zien en naar huis te gaan. Gelukkig maar!

Op de crechedagen is Fiona s avonds erg moe. We eten makkelijk en dan kan ze vroeg naar bed.