Ze ging steeds ook met haar hand weer tegen het wondje aan. Na een kwartiertje werd ze rustiger en minderde het bloeden. We probeerden met een koude washand tegen het zwellen maar daar werd ze alleen maar nog bozer van.
Toen ze rustig was heeft ze een fles melk leegedronken en viel als een blok in slaap. Eenmaal in slaap hebben we nog gevoeld aan haar tanden maar die zaten nog netjes vast en waren ongedeerd.
We hadden nog met de huisartsenpost gebeld of we langs moesten komen of iets moesten doen omdat het best wel een grote wond was in de mond. Maar als de tanden goed vast zaten, kon er eigenlijk niets gedaan worden. Volgens de arts zou het snel helen omdat het in de mond zit en dat was ook zo. s Middags kon ze alweer gewoon eten en drinken en had ze nog een beetje dikke lip.
