Vandaag gebeurde het volgende:
Tibor zat op de bank met een katje op schoot. Het katje lag lekker languit en Fiona wilde het oppakken. Dat mocht niet van Tibor want het katje lag lekker te slapen. Maar Fiona wilde het wel en ging net zolang door tot Tibor "boos" werd en haar wegzette. Heel hard huilend kwam ze naar mij toe, ik kwam net binnenlopen en had het geheel van een afstandje gehoord.
Dus ik zeg "is papa boos op jou?".
Fiona: " nee, wowo toos". (nee, Fiona is boos)

Ze kon heel goed herkennen en benoemen bij zichzelf dat ze boos was en ook nog aanwijzen dat het om papa en het katje ging.
Knap!