Fietsen met de beentjes, buikmassage, rondlopen en zingen, venkelthee voor Janneke en voor Fiona, cinababy-druppels; maar eigenlijk hielp het niet of nauwelijks. We moesten gewoon wachten tot het over was.
Fiona wil heel graag sabbelen als ze buikpijn heeft. Maar het speentje lust ze niet dus kreeg ze elke keer een vinger van ons. Ze sabbelt dan heel hard, alsof haar leven ervan af hangt. Wanneer de buikpijn even wat minder wordt, kan ze wel even zonder sabbelen (en kan onze vinger even opkleuren qua doorbloeding) maar kijkt ze heel zielig.
Jammer voor ons was dat ze elke keer s avonds laat of s nachts buikpijn kreeg. We hebben alledrie weinig geslapen dit weekend. Als ze beneden aan het huilen is bij een van ons op schoot, kan de ander boven ook niet slapen, zo zielig.
Voorlopig zullen we geen taco\'s met bonen meer eten. Ook al weten we niet zeker of dat het nu was, we hadden het al eerder gegeten en toen had ze geen last.
