tis = vis
eejt = eend
eejtee = eendjes (met dezelfde intonatie die ik gebruik als ik eendjes roep voor haar)
au = au
tut = poep, ze klapt dan ook met haar handjes op haar billen: daar zit de poep
ja = ja
Het is vooral heel fijn dat ze ja kan zeggen. We hebben er even wat mee geoefend en al snel had ze het helemaal door.
Nu horen we naar schatting 1000 keer per dag \"Neej!\" en een keer of acht \"Jaaaaa!\"
Als ze voor de kast staat, gaat ze een voor een het speelgoed aanwijzen en zegt dan nee als ze er niet mee wil spelen. Dan horen we: neej, neej, nee, nee, nee, nee, jaaaaaaa!
Met het beperkte aantal klanken dat Fiona kan uitspreken, kun je een bepaald aantal woorden vormen die herkenbaar zijn en op echte woorden lijken. De meeste woorden die Fiona kan zeggen, hebben de letters: t, s, ie, e. We verwachten dat er binnenkort nieuwe klanken bijkomen en dan ook weer nieuwe woorden. Ze is heel erg bezig met taal en spraak:
- ze wijst van alles aan, en noemt het woord erbij. Als we fietsen ziet ze steeds wel een bus, fiets, tram, auto, hond, eend.
- ze begrijpt heel veel van wat we zeggen en kan ook goed doen wat we van haar vragen.
- in haar eentje houdt ze ook wel eens kletsverhalen. Laatst bij het inslapen heeft ze haar gehele woordenschat zo\'n keer of drie opgezegd voor ze insliep.
- in haar slaap begint ze nu ook te praten. Ik denk dat ze dromen of nachtmerries heeft want meestal is het een luid en heftig nee wat we horen.
Vandaag heb ik voor het eerst de zogenoemde Tweewoordszin gehoord.
Fiona riep vanuit de tuin: mama bah! (Ze had geknoeid met de bellenblaas)
En even later op de bank met een boekje: Mama tittuh! (ofwel: kom je bij me zitten en me voorlezen?)
Er is een tweewoordszin die Fiona al een paar weken terug verbasterd heeft tot 1 woord en dat is:
papapa: dag papa!
File not found.
File not found.