En net toen we over de Amstel fietsden, kwam hij daar langs met de boot. Fiona hing over de brug en Luca brulde op mijn arm want hij had honger. Gelukkig werd hij nog even rustig en kon Fiona de sint goed zien. Hij vaarde vlot onder de brug door met al zijn pieten. Fiona vond het erg spannend en stond met een strak gezicht te kijken. Eenmaal weer op de fiets begon ze te praten.

Bij Sonja dronk Luca lekker een fles en viel na wat spelen weer in slaap. Fiona vermaakte zich met de oude FisherPrice kampeerauto van Sonja. En toen gingen we naar de stad. Fiona had er veel zin in en zong vrolijk met de liedjes mee. Het is verbazend hoe snel ze de liedjes zelf kan zingen, er zitten toch vaak moeilijke woorden en complexe zinnen in. Vaak zing ik het eerste woord van de zin, en dan kan ze zelf weer twee zinnen vooruit zingen. Ze kan nu ook eindelijk samen zingen, dus tegelijkertijd hetzelfde zingen. Voorheen wilde altijd dat ik zong of dat zij zong en ik mijn mond hield. Nu dus samen en dat is veel gezelliger. Het tempo moet wel flink worden vertraagd voor haar maar na wat oefening is ze bijna op het juiste tempo. ' Zie ginds komt de stoomboot' zingt ze helemaal zelf en vlot genoeg. Enkel de laatste zin gaat altijd fout, ze zingt dan: ' en rijd dan toch stilletjes ons huisje voorbij'. Hieraan zie je dat het echt om het zingen gaat en inhoud secundair is anders zou ze toch wel de juiste zin zingen.

Na een kwartiertje wachten langs de hekken, kwamen eindelijk de eerste pieten langs. Die deelden helaas geen pepernoten uit en dat was wel een teleurstelling voor Fiona. Maar gelukkig kwamen er daarna veel pepernoten-pieten en ze had uiteindelijk haar hele muts vol! Overal lag ook snoep op de grond en dat vond ze maar wat zonde, ze heeft er zelfs nog een aantal van de grond gepakt.
De hele optocht heeft ze vol spanning staan kijken en pepernoten in ontvangst genomen. Ze wilde niets tegen de pieten zeggen en ook geen handje geven of zwaaien. Als laatste kwam de sint voorbij. Dat was ook erg spannend voor haar, ze zegt zelf dat ze het niet eng vindt maar ze staat er wel wat sip bij van de spanning.

Luca had al die tijd in de draagzak bij Sonja gezeten. In het begin had hij flink geprotesteerd maar is toen toch maar gaan slapen. Hij werd wel wakker van het pepernotenkanon wat vlak voor zijn oor net ontplofte. Op het eind van de optocht ging hij weer huilen, van de honger dachten we, dus gingen we snel ergens naartoe om koffie te drinken en een fles te maken. Behalve honger bleek ook dat hij hele koude benen en voeten had, ook al had hij een maillot, een gevoerde broek en sloffen aan. Eenmaal binnen met de fles was hij weer helemaal gelukkig en Fiona fleurde ook op nu het spannende gebeuren voorbij was. Ze had weer praatjes en vertelde over die gekke pieten en alles wat ze had gezien. Ook moest ze direct twee keer naar de wc.

Met een maillotje aan, ziet Luca er overigens een stuk meisjesachtiger uit ;)

Na het drinken en snoepen werd Fiona wat onrustig en zijn we naar huis gegaan. Onderweg in de fiets had ik twee slapende kinderen: Luca lag lekker in de maxicosi en Fiona hing scheef opzij in de gordels en werd af en toe wat wakker om weer verder te dutten.