Maar Fiona is wel heel erg streng. De poppen worden op de trap gesmeten en moeten lang zitten. Dan gaat ze naar ze toe en brult ze toe: ga je sorry zeggen!? NEE!?
En dan moet de pop weer heel lang op de trap. Laatst heeft een legopoppetje een week op de trap gezeten...

Het allerliefste speelt ze mijn moeder en dan ben ik een stout kind. Ze is verschrikkelijk streng en gebruikt als mijn moeder nu mijn regels tegen mij:
Ik mag dan zeuren en piepen en dan mag zij zeggen dat ze dat niet gezellig vindt.
Ik wil dan altijd heel veel zoet op mijn boterham en een ijsje als toetje. En dan zegt Fiona dat ik eerst hartig moet eten en daarna dun hagelslag krijg. Als ik zeg dat ik geen plastic ui wil eten, vertelt Fiona dat het op mijn eet-lijst staat en dat ik het wel lust.
Als ik geen nep-water wil drinken, moet ik drie grote slokken nemen.
Als ik de hele tijd waarom-vragen stel, mag ik nu even vijf minuten geen waarom meer zeggen.